و ما عده ای بودیم در گوشه ای که کسی متوجه حضورمان نبود.نه تظاهرات می رفتیم.نه نماز می خواندیم.نه کار ِ مهمی می کردیم.انگار اصلاً وجود نداشتیم.عادت داشتیم که دیده نشویم.هیچ چیز فرقی به حالمان نمی کرد.