ما را در خیابان های شهرمان مثل ِ سگ می زنند
حق نداریم در خیابان راه برویم
حق نداریم در خیابان بایستیم
حق نداریم در خیابان رانندگی کنیم
خیابان نداریم
خانه هم نداریم
چون پول نداریم
ما را از خانه ها مثل ِ سگ بیرون می اندازند
ما را به کشور های دیگر راه نمی دهند
چون پاسپورت و پول نداریم
ما گه ِ زیادی می خُریم که هستیم.
آقا جان
یا صاحب الامر
یا امام زمان
بگذار چند دقیقه ای توی راه پله ی خانه ی درندشتتان
با تو راز و نیاز کنیم
عرق بخوریم
بشاشیم
شیره بخوریم
بالا بیاوریم
برای چند دقیقه کرکی هروئینی چیزی
سخت است
آقا جان.
بنده ی تو بودن سخت است.
در کشور ِموروثی ات سگت بودن سخت است.
ما را ببخش که با گستاخی ِ تمام در ما یملکت زاده شدیم.
کتکش را می خوریم.
ما کمینه سگان هنوز هم چشم به رحمت ِ گاه و بی گاه تو داریم
زنده ایم
کتکش را می خوریم
برایت پارس می کنیم
سرمان را پائین می اندازیم
کتکش را می خوریم
مولا جان
ای صاحب و سرور ِ ما
ای چوپان ِ گله های میلیونی
ای نایب ِ قایم
یا فصل الختام
بیا و خدائی کن
دیگر ما را کتک نزن
زنده بودن را بر ما ببخشای
طرح توزیع سیانور رایگان را
جایگزین هدف مند کردن ِ یار ا نه ها کن
از شرمان راحت می شوی
هزینه اش هم کمتر است
باشد که هلاکتمان در راحت
جبران ِ گستاخی ِ گناه ِ آغازین ِمان باشد
باشد که شاید این گونه
رستگار گردیم.
4 comments:
یا معین الضعفا و الفقرا فی یوم الجزا! چرا خون به دلم می کنی بذار بی هوش باشیم خر باشیم فراموشکار باشیم حافظ باشیم خیام باشم الکی خوش باشیم. این همان هوشیست که رستگار می کند هوش تو شده دروازه ی دوزخ. مثل اینکه گدایی زیر آفتاب مرداد افتاده باشد رو به موت و تو ازش بپرسی خمس ات را داده ای یا اینکه به فکر آن دنیایت هستی چه جوابی داری به خدا بدهی و گدا برگردد و بگوید خدا دیگر کیرم را می خواهد بخورد؟ مطلب عمق بیست سانتی کونم را سوزاند آنجا که باتوم هم نتوانسته ببوسدش.
رستگار گردیم.
چقدر چسبید...عالی بود. خیلی عالی بود
این مانیفست بدبختی نبود.اعتراض خرد جمعی بشر بود به کره الاغ سرمایه داری.نمی دانم چقدر چپ هستی اما این گونه نوشتن را مثابه واژگون کردن ارابه ی کاپیتال ها می دانم.خیلی هم خرکیف می شوم.درود بر تو.
اعتراض از فهم شرایط شروع میشه.
مبارزه هم همینطور ادامه داره.واقعا دست مریضاد رفیق.
زنده باد
Post a Comment