پرچم به دست
در خط ِ مقدم جلو می روم
و با فکر ِ یک انقلاب
به ارگا سم می رسم
برمی گردم
پشتم خالی ِ خالی ست
دستانم پر از خون می شود
کنار ِ پیاده رو می نشینم
خون ِ دستم را خالی می کنم
و با همان دست
بنگم را می چوقم.
هیچ عجله ای نیست
انقلاب ِ هرزگان
دیر به سر انجام می رسد.
عجالتن
دختر و پسر ِ ته کوچه را
در حال ِ لا سیدن و ما لیدن و بو سیدن
دید می زنم.